Non Verbal Learning Disorders

De 'onbekende' leerstoornis.

De non-verbale leerstoornis is in Nederland vrij onbekend, terwijl naar schatting vijf procent van van de leerlingen op gewone basisscholen en tien procent van leerlingen in het speciaal onderwijs in meer of mindere mate NLD hebben. De kinderen lopen achter met rekenen en begrijpend lezen, terwijl het lezen zelf en spellen juist prima gaan.

Kinderen met een non-verbale leerstoornis (NLD) hebben een sterke voorkeur voor informatie die ze kunnen horen en (na)vertellen. Het aloude voorzingen van de tafels door de juf werkte bij hen prima; leren uit een boek met veel plaatjes of via een druk computerscherm vinden ze lastig. Ze zijn gericht op details en missen het grotere verband. Nieuwe dingen zijn daardoor beangstigend. Ze kunnen sociaal onhandig zijn omdat ze non-verbale signalen niet begrijpen. In Amerika en Canada is NLD even bekend als dyslexie en hebben basisscholen inmiddels aangepaste les-programma's ontwikkeld voor deze kinderen.

NLD is aan te tonen met een uitgebreid neuropsychologisch onderzoek. Zo'n onderzoek is echter tijdrovend en kostbaar. Inmiddels heeft kinderneuropsychologe drs. Annemaaike Serlier-van den Bergh een screeningsmethode om kinderen met een verhoogd risico op NLD eenvoudig op te sporen ontwikkeld. Wanneer een kind op school duidelijk slechter scoort in rekenen dan in spelling en technisch lezen, beantwoorden ouders en docent een veertigtal vragen zoals heeft het kind moeite met het begrijpen van oorzaakgevolg relaties?, stopte uw kind als baby alles in de mond? en toont het kind enthousiasme voor nieuwe dingen? De antwoorden geven een goed inzicht in hoeveel kenmerken van NLD een kind vertoont. Alleen bij kinderen met een hoog risico kan vervolgens het neuropsychologisch onderzoek volgen.